มาตรฐานสนามแข่งและอุปกรณ์กีฬาแบดมินตัน
ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนต้องมีมาตรฐานสากลทั่วโลก
ไซส์รองเท้า ไซส์เสื้อผ้า ความกว้างยาวของสนามบอล หรือไม่ว่าอะไรก็ตาม กีฬาแบดมินตันก็เช่นกัน
ที่ต้องมีมาตรฐานของสนามแข่งและอุปกรณ์ต่างๆ อาทิ ลูกขนไก่ ไม้แร็คเก็ต เป็นต้น ถ้าหากไม่มีมาตรฐานแล้ว
การแข่งขันก็จะไม่มีความยุติธรรม บางที่เสาตาข่ายอาจจะเตี้ย หรือบางที่อาจจะสูง
ซึ่งไม่ธรรมกับผู้ที่แข่งขันเอาซะเลย สหพันธ์แบดมินตันโลก และสมาคมแบดมินตันแห่งประเทศไทย
จึงได้มีมาตรฐานของสนามแข่งและอุปกรณ์กีฬาแบดมินตัน ไว้ดังนี้
สนามแข่ง
1.สนามจะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าประกอบด้วยเส้นกว้างขนาด
40 มิลลิเมตร
2. เส้นทุกเส้นต้องเด่นชัด
และควรทาด้วยสีขาวหรือสีเหลือง
3.
เส้นทุกเส้นเป็นส่วนประกอบของพื้นที่ซึ่งกำหนดไว้
4. เสาตาข่ายจะต้องสูง 1.55
เมตรจากพื้นสนาม และตั้งตรงเมื่อขึงตาข่ายให้ตึงตามที่ได้กำหนดไว้ในกติกา ข้อ 1.10
โดยที่จะต้องไม่มีส่วนหนึ่งส่วนใดของเสายื่นเข้ามาในสนาม (เฉพาะรายการที่รับรองโดย
IBF จะต้องใช้ระเบียบนี้
จนกระทั่ง 1 สิงหาคม พ.ศ. 2547 ทุกรายการที่แข่งขันจะต้องยึดตามระเบียบนี้)
5.
เสาตาข่ายจะต้องตั้งอยู่บนเส้นเขตข้างของประเภทคู่ ตามที่ได้แสดงไว้ในภาพผัง ก.
โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเป็นประเภทเดี่ยวหรือเล่นคู่
6.
ตาข่ายจะต้องถักด้วยเส้นด้ายสีเข้ม และมีขนาดตากว้างไม่น้อยกว่า 15 มิลลิเมตร
และไม่เกิน 20 มิลลิเมตร
7. ตาข่ายต้องมีความกว้าง 760
มิลลิเมตร และความยาวอย่างน้อย 6.1 เมตร
8.
ขอบบนของตาข่ายต้องมีแถบผ้าสีขาวพับสอง ขนาดกว้าง 75 มิลลิเมตร
ทับบนเชือกหรือลวดที่ร้อยตลอดแถบผ้าขาว
9.
เชือกหรือลวดต้องมีขนาดพอที่จะขึงให้ตึงเต็มที่กับหัวเสา
10.
สุดขอบบนตาข่ายต้องสูงจากพื้นที่ตรงกึ่งกลางสนาม 1.524 เมตร และ 1.55 เมตร
เหนือเส้นเขตข้างของประเภทคู่
11.ต้องไม่มีช่องว่างระหว่างสุดปลายตาข่ายกับเสา
ถ้าจำเป็นต้องผูกร้อยปลายตาข่ายทั้งหมดกับเสา
 |
| ที่มา: การกีฬาแห่งประเทศไทย |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น